ผมเป็นข้าราชการ ทำงานตรงไหนก็ได้
อย่างน้อยเราอยู่ต่างจังหวัดมาก่อน เรียนรู้จากความไม่เจริญ ไม่สมบูรณ์ ไม่หรูหรา
มาเจอบรรยากาศในอินเดีย รับได้สบาย อยู่ได้และกลมกลืนกับคนอินเดียได้อย่างง่ายดาย
งานแรกที่ผมดำเนินการคือการสืบค้นว่าอินเดียมีงานแสดงสินค้าอะไรบ้าง
งานไหนดีที่สุด
ใหญ่ที่สุด
จนไปเจองาน..อินเดีย อินเตอร์เนชั่นแนล เทรดแฟร์ ซึ่งจัดประจำทุกปีในกรุงนิวเดลี
เข้าไปคุยกับผู้จัดงานว่าอยากนำผู้ประกอบการไทยมาร่วมออกบูธ
เขายินดีมาก อยากให้มา เพื่องานจะได้มีสันมากขึ้น
หลังได้รับไฟเขียวจากผู้จัดงาน ผมทำบันทึกเข้ามาที่กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ (ยุคนั้นเรียกว่ากรมส่งเสริมการส่งออก) กระทรวงพาณิชย์
ทำรายละเอียดนำเสนอข้อมูลว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้
มีโอกาสการค้าอย่างไร
ถ้ามาแล้วจะมีผลดีในอนาคตอย่างไร
กระทั่งได้ผู้ประกอบการมาร่วมออกบูธ 20 ราย
ฝ่ายอินเดียก็โปรโมตใหญ่เลยว่าจะมีสินค้าไทยมาร่วมออกงาน เสื้อผ้า เครื่องประดับ รองเท้า ของตกแต่ง ฯลฯ
ปรากฏว่าขายดีมาก
เนื่องจากที่ผ่านมามีแต่สินค้าอินเดีย
อยู่ๆมีสินค้าไทยเข้ามาสร้างสีสัน
กิ๊ฟหนีบผม ที่ติดตู้เย็นยังขายหมด
แม้ราคาสินค้าไทยจะแพงกว่า แต่ดูดีกว่า อะไรก็ขายได้
ผู้ประกอบการพูดกันปากต่อปาก
ปีที่ 2 กรมฯขอเพิ่มเป็น 40 บูธ
ปีที่ 3 เพิ่มเป็น 60
สุดท้ายขอเพิ่มเป็น 80 บูธ
กลายเป็นงานดังที่สุดงานหนึ่ง
