วงการเพลงลูกทุ่งบ้านเรามีเพลงดังมากมาย แม้นักแต่งเพลงส่วนใหญ่ไม่ได้มองเรื่องการตลาดเป็นหลัก แต่เน้นจินตนาการ ความสละสลวย และสถานการณ์ทางสังคมในช่วงเวลานั้นๆ นำมาเรียงร้อยถ้อยคำจนเป็นบทเพลงไพเราะ อย่างไรก็ตาม หลายบทเพลงได้กลายเป็นต้นแบบทางการตลาดไปอย่างไม่คาดคิด ยกตัวอย่างเช่นเพลง คิดถึง ลองหลับตาแล้วจินตนาการว่ามีคนที่ถูกเอ่ยชื่อในบทเพลงนี้กี่คน และคนที่มีชื่อเหล่านี้รวมๆแล้วมีอยู่ในเมืองไทยเท่าไหร่ แล้วลองคิดดูว่าถ้าเราเป็นหนึ่งในชื่อที่อยู่ในบทเพลงนี้ หรืออยู่ในจังหวัดที่ถูกเอ่ยถึง เราจะสนใจเพลงนี้หรือไม่
จะว่าไปแล้วมีบทเพลงลูกทุ่งจำนวนมากเขียนเกี่ยวกับชื่อคน อาทิ รักน้องพร, แด่คนชื่อเจี๊ยบ, รักคนชื่อน้อย, ส่งแอ๋วเรียนราม, รักคนชื่อติ๋ม ฯลฯ ซึ่งแต่ละเพลงล้วนเป็นเพลงยอดฮิตมาจนถึงปัจจุบัน ขณะที่บทเพลง คิดถึง แม้จะไม่ได้นำชื่อคนมาตั้งเป็นชื่อเพลง แต่กลับมีชื่อคนอยู่ในเพลงนี้หลายต่อหลายคน โดยสิ่งที่ต้องให้เครดิตคือ เนื้องร้อง ทำนอง และเสียงร้องอันเป็นเอกลักษณ์ของ “ศรเพชร ศรสุพรรณ” ที่ได้ทำให้บทเพลงนี้กลายเป็นเพลงดังอมตะที่แม้แต่นักการตลาดก็ต้องยกนิ้วให้ และมีการนำมาทำใหม่ในหลายเวอร์ชั่น จึงขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์นำบทเพลงนี้มาให้ฟัง ณ ที่นี้ เพื่อเชิดชูแนวคิดของผู้สร้างสรรค์บทเพลงนี้และเป็นแนวทางให้คนรุ่นใหม่ได้เห็นว่าการทำงานสักชิ้นให้ประสบความสำเร็จ อาจไม่จำเป็นต้องใช้การตลาดนำ แต่แนวทางการสร้างสรรค์นั่นแหละคือความชั้นเลิศเหนือการตลาด
